แต่ก็เต็มไปด้วยความสดชื่น
ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆสุดปอดทุกครั้งที่ก้าวเดินออกจากบ้าน ดื่มด่ำอากาศบริสุทธิ์
เป็นความรู้สึกที่ดีเหลือเกิน
ระยะหลังมานี้กว่าจะกลับถึงบ้านก็ไม่ทันเห็นตะวันเสียที ทางเดินมืดๆต้องอาศัยแสงไฟฉายมือถืออยู่เนืองๆเพื่อกันเหยียบใส่แมว หรือตัวอะไรก็ตามที่นอนทอดอยู่บนพื้นเข้า ฉันแบกกระเป๋าเรียนเดินผ่านทางเดินที่เดินซ้ำมาหลายปี
ฉันครุ่นคิดเป็นห่วงไหล่สองข้างของตัวเองเล็กน้อย ว่ามันจะทรุดสักวันเข้าหรือไม่ น้ำหนักกระเป๋ามันหนักเสียขนาดนี้
ขมวดคิ้วเล็กน้อย
สูดหายใจลึกๆและดื่มด่ำอากาศนั้นอีกครั้งเหมือนเสพติดความเย็นสดชื่น
ฉันแหงนหน้าดูดาวบนท้องฟ้าแม่แตง แล้วรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของดาว
มันเอียงเฉียงเปลี่ยนองศาอย่างไรชอบกล
ขมวดคิ้วสงสัย
เกือบจะลืมไปว่าดวงดาวมันก็เคลื่อนตามเวลาของมัน และโลกก็เช่นกัน
เวลาหมุนผ่านไปไวเท่าเดิม แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนนานแค่ชั่วการหมุนปากกาหนึ่งครั้ง
สี่ปีที่แล้ว... อายุสิบสาม กำลังร้องไห้ที่ต้องจากเพื่อนหลายคนไป
สามปีที่แล้ว... อายุสิบสี่ กำลังฟิตเรียนภาษาเยอรมันใหม่ๆ รู้สึกตื่นเต้น
สองปีที่แล้ว... อายุสิบห้า กำลังตื่นเต้นว่าจะได้ไปเข้าค่ายเตรียมความพร้อมไปแลกเปลี่ยน
หนึ่งปีที่แล้ว... อายุสิบหก ท่องเยอรมันแดนต่างถิ่น และคิดถึงดวงดาวที่แม่แตงอย่างไม่เคยคิดถึงมาก่อน
วันนี้... อายุสิบเจ็ด กำลังเดินตามฝันที่ไม่มีใครให้คำตอบได้ แหงนฟ้าดูดาวที่แสนคิดถึงตลอดหนึ่งปี และทบทวนเรื่องราวในใจที่วิ่งผ่าน
อากาศยามค่ำคืนในฤดูหนาวนี้ที่บ้านแม่แตงหนาวเป็นพิเศษ
แต่ก็เต็มไปด้วยความสดชื่น
รู้สึกดีเหลือเกินที่ได้กลับมายืนใต้ดวงดาวเหล่านี้อีกครั้ง
ฉันสูดลมหายใจเข้า
และออกอีกครั้ง
No comments:
Post a Comment